Men i alle dagar, kva skjedde..

...i dag eigentleg???

I går kveld sat eg oppe til langt over midnatt - eg hadde jo tatt juleferie og planla og sova leeeeeenge i dag på min fyrste feriedag. Var oppe før kl. 0900 - det er ikkje å sova leeeeeenge i mi verd, men då var eg no utsoven. Eller var eg eigentleg det???

Planen i dag var å vaska og rydda litt til - vi har invitert til juleselskap på søndag, så det er greit å byrja forberedelsane tidleg :-) No er jo ikkje eg så gysla husleg av meg og det skal ikkje mykje til å distrahera meg vekk i frå vaske- og støvkosten - i dag rakk eg ikkje ta dei fram eingong...

Eg har jo no inntatt den moderne tid og fått meg ein tlf. der eg får jobbmailane inn. Drrrr....drrrrr....drrrr...drrrr....- det er jo ingen ute i den store vide verda som bryr seg om at eg har ferie, så mailane dirrra jo inn allereie før eg hadde stått opp. Nyskjerrig som eg er klarar eg jo heller ikkje lavera å lesa dei.....

Rrrrrrring, rrrring, rrrrring... Eller det var jo feil lyd - eg har jo lasta ned kjenningsmelodien til jul i Skomakergata, så det er eigentleg berre koseleg at folk ringer til meg. I dag stod dei litt fast på jobben og trong litt hjelp - nesten før eg var komen utav dusjen....Rrrrrring, rrrrrrinng, så var det mor som minna meg på at ho trong skyss i dag.

Og midt oppi dette så fekk eg brått ein trang til å kjøpa meg ny bil????? Og eg finnes jo ikkje interessert i bil i det heile tatt, så tanken på å oppsøka ein bilbutikk med ein overivrig selgar som skal forklare både det eine og det andre som er heilt gresk for meg, frista ikkje så mykje. Så korleis skal då ein slik person som meg få kjøpt seg ein bil?? Jo, ein må fyrst vita kva ein vil ha - og så skriv ein ei ynskjeliste....som ein sender via chatten på Facebook...til ein person ein reknar med kan ordna dette....

Og det må eg seia, julenissane på Dimmelsvik Bil er jammen svintne med hiva seg rundt, altså! Kanskje eg skal senda ynskjelista mi til dei kvart år?? Det tok ikkje lang tid før dei både hadde funnet bil til meg, ordna lån - og på vetlajulafta kan eg henta det nye gliset heim:

Tada! Har eg brukt for ein slik bil?? Overhovudet ikkje, men er han ikkje fin??? Eg gledar meg stort, men eg litt spent på korleis eg klarar meg med automatgir. Det har eg ikkje køyrt sidan eg dreiv å lærekøyrte på prærien i Kanada for snart 25 år sidan. Det var i dei tider eg framleis ikke visste forskjell på venstre og høgre og at eit stopskilt verkeleg betydde stopp.

 



Ja, det skal eg ha - bil kan eg handla på minuttar, men ny bukse klarer eg ikkje å finna meg...Og akkurat no går det opp for meg at eg faktisk har fri i morgon og...Hjeeeelp.....