"Skal du på tur ...

...idag?" Eg er ingen morgenfugl og desse meldingane har ein tendens til å tikka inn før eg har kome meg ut av senga lørdag eller søndag morgon. Så og i dag!

"Jada, Vardhaugselet" - foreslo eg, medan eg tenkte at på Valen har sola for lengst stått opp og det vetle snødrysset vi har fått dei siste dagane er sikkert tint vekk. Ja, for vi har faktisk fått SNØ! I slutten av OKTOBER! Eg er eigentleg glad i vinter og snø, men dette er ALTFOR TIDLEG!!

Og ikkje så lenge etterpå parkerte vi ovanfor Søsterheimen på Valen og la i veg mot Vardhaugselet - i snø frå start til mål...Tint snø, mi høna liksom..

Men, det var jo fint då...

 

I dag valgte vi å gå vegen om Nordfjell, for der hadde vi ikkje gått før. At eg pusta og pesa og sleit meg opp trur eg ikkje vi kan skylda på hverken snøføret eller at det var bratt. Eg har nok brukt for mykje tid i sofaen i høst. Ok - litt kan vi vel skylda på snøføret - det var tungt å gå så lenge i snø.

 

Oppe på Kokkelberg - eller kanskje ikkje? Vi veit ikkje heilt kor Kokkelberg er faktisk for det står ingen skilt om det..

 

Utsikt over Husnes.

 

Skikkeleg påskestemning :-)

 

Endeleg oppe - men eit lite stykke å traske over Nordfjell til Vardhaug før vi når Vardhaugselet.

 

Teiknet på at vi er på rett veg.

 

Eg anar ikkje kor lang tid vi brukte opp i dag, men har ein mistanke om at det ikkje gjekk så ekstremt fort. Men, det gjorde jo ingenting - vi hadde det ikkje travelt.

 



Vardhaugselet.

 

Det var både påskestemning og julestemning på fjellet i dag. Ganske kald vind på toppen, men i solveggen var det varmt og fint. Apropos julestemning:

 

Vi syntes det passa godt med julebrus og kakemenn på fjellet i dag ;-)

 

Sist vi var på Vardhaugselet og skulle grilla enda det jo opp i katastrofe. Det fantes jo ikkje tørr ved i mils omkrets og vi huffa og puffa og prøde å blåsa fyr i vedkuppar det dryppa vatn av...Så då blei det kalde pølser og sure fjes. I dag derimot:

 

Hadde ikkje fyrmeister Ann Irene problem med å få fyr på bålet :-)

 

Så då kunne vi kosa oss med varme pølser. OK - vi hadde litt problem med å få gjennomsteikte pølsebrød (har vel med tolmod å gjera - mangel på slikt sådan) - men, hunden var ikkje så kresen på det :-)

 

Og her sit eg og kosar meg i solveggen med solbærtoddyen min :-)

 

Fine detaljar.

 

 

Koseleg på Vardhaugselet.

 

Fin utsikt og.

 

Vi bestemte oss for å gå ned igjen via Olderbotten då vi ikkje følte for å traska over Nordfjell igjen, og trudde det skulle vera kortare. Det er det nok sikkert og, men det var jo veldig mykje våtare og slett ikkje noko betre enn andre vegen. Dette veit sikkert dei lokale iom at det ikkje var så mange spor i stien her, mens det via Nordfjell var godt nedtrakka....

 

Olderbotten i sol og vinterstemning.

 

 

Vi hadde ein kjempefin tur idag til tross for at vi måtte traska i snø både opp og ned og kald vind på toppen. Kanskje dette var ein av dei siste fjellturane vi får til fots i år?

 

Ha-ha, neida - no skal vi jo kjøpa oss truger ;-)



 

 

 





 

 

 



I dag må det jo passa fint med ein sightseeingtur...

...til Jondal, tenkte eg i dag - og brått var eg på veg...

....inn Guddalsdalen! (Kan ein kalla det det?).

 

Eg vart nemleg nedstemt ang. Jondal i dag - i dag skulle vi på tur i Guddal i stadenfor.Og der har eg jo aldri vore før, så kvifor ikkje?

 

Vi køyrte forbi Guddalstunet og så måtte vi ringa mor for å forhøyra oss om kor langt vi kunne og skulle køyra - det var dårleg med skilting inn i denne dalen. Og etter å ha fått beskjed om å fortsetja på grusvegen der asfalten slutta og inn til ein parkeringsplass, så gjorde vi nettopp det.

 

Vi kunne køyrt lenger, men traska avgådre på grusvegen til den tok slutt.

 

Etter ei rask gange kom vi til vegs ende på grusvegen - no måtte vi fortsetja på sti. Vi møtte ein par kjentfolk som fortalde oss om diverse plassar ein kan gå og nå hvis vi fylgjer denne stien, men at Lovatn sikkert var langt nok i dag - vi er jo ikkje alltid av dei som kjem seg raskast avgårde når vi skal på tur...

 

 

Mykje natur - ikkje nett noko vid dal dette her.

 

Stien var grei og fylgja - litt bortover, litt oppover og litt nedover. Men mesteparten av stien går på stein og gras og det var både sleipt og glatt i dag. Ein måtte nesten passa kvart steg ein tok, og det synes eg er litt slitsamt. Ein måtte og kryssa ein to-tre bekkar på veg innover og her måtte ein halda tunga rett i munnen for ikkje å havna på ræva med eit plask.

 

 

Men innover dalen bar det...

 







...og så nådde vi målet: Lovatnet. Eit lite vatn med bratte fjell rundt seg.

 

 

Eg sa før vi byrja at dette sikkert er ein dal der ein har lyst til å gå lenger og lenger for å sjå kva som ligg bak "neste sving". Det trur eg enda, men på dagens føre var dette langt nok. Vi må nok ta turen igjen, men då på tørrare føre og starta tidlegare på dagen  - det trur eg kan bli ein fin tur. Og kven veit kor ein endar då? Ein kunne visst komma både til Fonna og Rosendal denne vegen.

 

Artig måte å stable veden på :-)

 

Og apropos ved. Lenger nede køyrte vi forbi eit tun der dei hadde mala alle vedkubbane sine i all verdas fargar! Eit artig påfunn, men vi konkluderte vel med at dei ikkje kunne ha så altfor mykje å ta seg til inn i denne dalen her ;-



 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



Våren 2011 fekk vi eit stort..

...fritidsproblem i heimen! Etter å ha køyrt til Husnes 3 kveldar i veka i åravis vart det brått slutt på det. Det var funnet feil i taket på symjehallen og den blei stengt prompte! Symjeklubben, som så sårt hadde trengt ein opptur etter å ha vore råka av både sjukdom og framleis var prega av at ein av ildsjelene gjekk bort så altfor tidleg, gjekk ned for telling. Brått fekk vi mykje meir fritid - og kva skulle vi finna på no??

Tja, eg fekk jo faktisk tid til å laga meg mat etter jobb - det var det jo ikkje alltid tid til før.  Eg har sete mang ein gong på symjekanten og døyvt svolten med cola og pringles chips ;-) Det blei mange gåturar rundt dalen - det plar gå hardt utover Damevennene iom at det er den friske lufta rundt dalen som gjer at eg får slike "fantastiske" idear som eg prøver og overtala dei andre damene til å synast er like "fantastiske"...Eg fekk god tid til å planleggja konfirmasjonen til guten og sist men ikkje minst - eg fekk ein idè om at måtte pøva meg på dette nymotens fenomenet kalla "blogging" :-) Og vi ser jo korleis det har gått..

Det vart sagt at symjehallen skulle fiksast og opnast igjen høsten 2011 - opp med handa alle som verkeleg trudde på det? Så fekk vi høyra januar 2012 - opp med handa alle som trudde på det? Eg trur ikkje eg skal komma inn på kva eg meiner om den tida det har tatt å fiksa dette taket, men irritasjonen har vore stor. Eg rekna med at etter som tida gjekk og guten vaks til så var vår tid i symjehallen forbi uansett kortid den opna.

Forrige mandag, 15.oktober, var det endeleg tid for nyopning - halvtanna år, og vel så det, etter at det vart stengt! Etter å ha hatt ein liten diskusjon på det, kom guten fram til at ikkje hadde lyst til å byrja på an igjen med like mykje trening som tidlegare, men kunne tenka seg å trena kanskje ein til to gonger i veka. Etter at hallen i går hadde vore open i 5 kveldar, hadde vi vore der i 3 av dei....

Så då kan det sjå ut som om vi er i gang igjen med køyring til og frå symjehallen titt og ofte. Til tross for både mopedopplæring og traktorkøyretimar - guten fyller ikkje 16 før i desember, så mor må framleis trø til med køyring ei stund frametter..

Ahhh - klorlukt ;-) Ikkje berre er taket fiksa - det er komen nye lampar i taket og det er blitt så lyst og fint atte :-)

 

Eg må vel finna fram badedrakta ein og anna gong eg òg, men ellers så var dette "mitt andre hjem" i fleire år. No ser det ut som om eg må til å tilbringa meir tid her - med cola, pringles, Se og Hør og strikketøyet mitt :-)

 

Og apropo strikketøy - eg har jo skrytt på meg ein voldsam strikkeaktivitet i høst. Ja, skulle ein gå etter alt skrytet så skulle ein jo no tru at eg vassa i huer, vottar, sokkar, sjal, høner og gudane veit kva...

 

Men her er heile produksjonen - to (2!!!) par sokkar!

 

Vel, vel, kanskje får nokon mjuke pakkar til jul i år, kanskje leverar eg dei bort i Martabu - eller kanskje eg rett og slett tar dei sjølv :-) Og eg har visst ikkje tenkt å gje meg enda - tredje par er snart på pinnar..

 

Men nu skal eg sjå om eg fåe hengt opp den nye hylla eg kjøpte meg i går - det kan gå hardt utover lommeboka når ein bommar ein time på symjetreningstidene ;-) 

 

Helt om natten, helt om...

...dagen!

No har eg budd i sofaen så lenge at det var på tide å vakna til live igjen! Og då byrja eg med å åla meg inn i discodrakta for å feira ein 40-årsdag i går kveld/natt:

Gulp! Ja, ja, ein får kle seg i det ein har kropp til (!?!)....

 

 

Men det var ikkje noko tid til å ligga frampå i dag for å kvila etter ein særs vellukka kveld i Helgheim - eg hadde nemleg lova meg vekk på tur til:

 

Gardshamrane i dag.

 

Så då var det berre til å komma seg tidleg utav køyen, laga nista, pakka sekken og venta på å bli henta.

 

Turfylgje mitt i dag opp Keisarstien.

 

Utsikt over Bondhusvatnet på veg opp.

 

Og utsikt ned mot fjorden og Mauranger.

 

Flott turver i dag - litt overskya, men òg sol innimellom. Men, som dåke ser ligg det snø på fjelltoppane og då vi nærma oss Gardshamrane fann vi tegn på at no er vintaren på veg.

 



 

Istappane hang langs bergknausane og stien byrja bli isete enkelte plassar.

 

Etter ca. 2 timar gåing frå parkeringsplassen nærma vi oss endeleg Gardshamrane :-)

 

Fleire vintartegn.

 

Litt kald trekk på toppen, men det kunne vi ikkje bry oss med - det var til for kvile og lunsj....

 





...og då måtte vi jo sjølvsagt ta fram Keisarstikrunene våre! Og hvis det er nokon som lurer på bakgrunnen til at vi sit her og glitrar med fjærkre på hovudet kan dei gå inn her og lesa om forrige års tur opp Keisarstien :-) I Keisarens fotspor

 









 

Eg trudde forresten vi gjekk turen langt uti oktober i fjor, men ser no at det faktisk ikkje var seinare enn 1.oktober. Likevel - den dagen var det strålande fint og + 20 varmegrader. I dag 14. oktober eit år seinare låg snøflekkane på bakken rundt oss. Det vart difor ganske så kaldt på øyrene med desse krunene på i dag, så dei blei raskt bytta ut med huer. Legg forresten merke til den nusselege champagneflaska vi fann på polet på Os - innhaldet går akkurat i 3 glas så den passa perfekt til turniste :-) Men eg må vel innrømma at eit par slurkar var nok i dag, lurar på kvifor...

 

Ingenting å seia på denne utsikta :-)

 

Gardshamrane.

 

Flott når sola titta fram.

 

 

Og så var det på tide å ta på seg sekkane att og ta fatt på alle svingane ned stien igjen. Keisarstien er heilt grei å gå. Eg synes det er verst i byrjinga, men så kjem ein i siget og då går det av seg sjølv oppover.

 

 

Godt nøgd med dagens tur :-) Når eg ser korleis turantrekket sit på slår det meg at eg kanskje heller faktisk burde ha gått turen i discodrakta - den haldt i allefall ting på plass... ;-)

 

Nok ein flott tur som kan anbefalast!



 

 

 

 

 



Hausten har kledd seg i sine...

...finaste fargar, og i dei siste dagane har det faktisk vore mogleg å gå ut og ta dei i augnesyn :-) Ikkje at eg har vore så altfor ivrig på det - hardt angripen av strikkedilla som eg framleis er...

Men, i dag slo eg ihel heile 5-10 min. i naboen sin hage og fann dette:

 

 

 

Vakkert, eller hur?

 

 

I forrige veke gav eg meg forresten på tap - sidan det nekta å slutta å regna gjekk eg like så greit ut på regndråpejakt:

 

 

 

 

 



Og eit like sikkert hausttegn som at naturen tar på seg sine finaste fargar er det at A. Enæs kler seg i sin finaste stas - så no skal eg snart ta på discodrakta igjen og dansa meg gjennom kvelden/natta ;-)

 

 

Night fever, night fever.

We know how to do it...La-la-la

 

Ha ein flott laurdagskveld folkens!





 

 

Kvifor, kvifor, kvifor...

...MÅ da regna KVAR dag??? Kunne vi ikkje fått i allefall EIN dag til med fint ver så det hadde vore mogeleg å koma seg litt ut i frisk (og ikkje våt) luft igjen?? Eg låg sånn og surmumla i senga og lurte på om eg i det heile tatt skulle bry meg med å reisa opp idag då eg brått fekk melding på mobilen frå Marit: "Avgang Skorpo kl. 11.00" Jaha? Då kan vel ikkje veret vera så ille likevel? Då var det berre til å komma seg opp på beina.

Og klokka 11.00 stod eg klar på kaien til Rune for å ta turen til:

Skorpefjellet!

 

Eg har faktisk aldri vore på toppen av Skorpo før, så dette såg eg fram til - der eg stod kledd i regnkler frå topp til tå! For om det var sol og opplett no så rekna eg ikkje med det ville vare gjennom heile turen.

 

Vi kom oss i allefall over til Skorpo tørre - og blei møtt av flotte haustfargar!

 

Men, vi hadde ikkje gått langt før vi fekk bruk for regnkleda og kameraet måtte pakkast vekk, godt gøymt for regnet. Over to tun og inn i granskauen bar det med oss. Vått og glatt var det på stien, men det stoppa ikkje oss. Og som ved eit trylleslag - då vi nærma oss toppen skein sola igjen.

 



Og så var vi oppe og såg ned på vatnet på Skorpefjellet. Eg har alltid innbilla meg at det låg eit stoooort vatn her, og så var det nesten berre ein liten dam ;-)

 

Utsikt mot indre luten..

 

..og litt til indre lut.

 

Nøgd med endeleg å setja foten på Skorpefjellet :-)

 

Og så den aller beste utsikta - Uskedalen sett i frå toppen av Skorpo!

 

"Home sweet home"

 

Vi fekk akkurat tid til å kikka litt på utsikta, ta nokon bileter, eta litt sjokolade og drikka litt før vi måtte hiva oss rundt og pakka sakene i sekkane igjen i det vi blei "overraska" av nok ei regnbyge og kald vind. Då var det berre til å luska seg ned frå fjellet igjen.

 

Litt vått i stien i dag, kan vi vel slå fast.

 

Desse tuene har pynta håret for hausten :-)

 

Til og med ormegras blir fint å sjå på om hausten.

 



Flott, men farleg.

 

Det var jo reint idyllisk då vi kom ned frå fjellet:

 

Ser det ikkje koseleg ut?

 

Eg hadde i utgangspunktet ikkje tenkt å ta bilete av denne kua og gjekk rett forbi. Men så kom eg til å snu meg etter å ha gått eit stykke og fekk sjå det fantastisk flotte epletreet ho sto under, og då måtte eg beint fram springa tilbake. Eg skjønar godt at ho kua står her og lurer på kva som skjer..

 

Fin utsikt mot Uskedalen her nedan ifrå òg.

 

Og som ikkje ikkje epletreet til kua var flott nok - har dåke sett eit flottare epletre enn dette her nokon gong? Rett og slett utruleg flott!

 

Mmmmmm...kven let seg ikkje frist av dette? Eg kan besa om at Egil ikkje klarte og dy seg og gjekk på epleslang... Og det til tross for at han vel kunne betala for seg - han hadde nemleg tjent seg ei heil krone på å vera grindagut for oss ;-)

 

Vakkert!

 

Ja, då kom eg meg jammen på Skorpefjellet i dag - for aller fyrste gong! Og det vi fekk sjå når sola var framme veg opp for alt vi ikkje såg når det regna og bles. Litt skuffa over stien, her kan ein godt hjelpa til med litt stegar og tau enkelte plassar då det er noko bratt og sleipt her og der. Litt fleire raude T'ar hadde gjort seg òg. Men, alt i alt ein veldig flott tur som kan anbefalast!