Vi parkerte ved Saga på Ænes:
Byrjar nesten bli eit vanleg syn dette no :-)
Men sei meg: Har Sild alltid lege SÅ langt uti fjorden???
Eg syntes brått det såg ovseleg langt ut til Sild, og sjølv om det ser roleg ut på biltet ovanfor, låg fjorden slett ikkje speilblank her inne. Vi måtte faktisk ta ein runde med oss sjølve på om vi skulle ta ut på denne turen, eller endra padlemål. Men hadde vi bestemt oss for å padla til Sild, så fekk vi i allefall prøva å koma oss dit. Heldigvis gjekk det rimeleg lett å padla mot øya trass i ganske uroleg sjø - ingen straum som gjorde det vanskeleg for oss i allefall. Det tok litt tid, men...
...vi nærma oss sakte, men sikkert. Eg skjønar ikkje heilt korleis vi har fått sjøen til å sjå så roleg ut på alle bileta...
Eg veit ikkje kor lang tid vi brukte over, men brått....
...nådde vi land :-)
Åååå, her var det fint! I ly for vind og bylgjer kunne vi berre nyta plassen og sola - og sjølvsagt medbrakt niste :-) Og for dei som har lese mitt forrige innlegg, bør ikkje dagens meny overraska nokon:
Pannekaker tilbereda av....
...myself! (Det har i grunnen aldri slått meg før kor kledeleg den våtdrakta eigentleg er...)
Tilbehøyret var sjølvsagt krem og Anitas heimelaga blåbærsyltety :-)
Mmmmmm...festmat på Sild :-)
Sjølvsagt halde i hop med ein tannpirkar eigna for båttur ;-)
Jorunn måtte jobba litt for maten i dag og dra kajakkane lengre opp mot land etterkvart som det fløa...
...og maten smakar jo alltid litt betre når ein har måtta jobba for den :-)
Eigentleg har eg fått forbod mot å skriva at Jorunn likar pannekaker, for det gjere ho nemleg ikkje, men hverken ho eller eg merka noko til det i dag.... Tenkt det: Så godt var faktisk blåbærsyltetyet mitt at Jorunn ikkje merka at ho hadde pannekake på det ;-)
Riktig så mette blei vi etter dette måltidet - eg måtte beint trø det litt av meg med å klatra litt rundt og ta nokre bileter...
Utsikt heimover....
...blomar på Sild...
Jorunn kosar seg på denne idylliske plassen (etter å ha fått beskjed om å rydda vekk alle plastposane med ting og tang som vi hadde strødd rundt oss)
Og har dåke sett - Sild har si eiga friheitsgudinne :-)
Men alt har ein ende - og vi hadde eit heilt hav vi skulle over igjen før turen var slutt. Det var jo stilt og fint inne i "vår" vik, men utanfor hadde ikkje bylgjene akkurat blitt mindre den tida vi hadde vore i land. Ville vi nokon gong koma oss til Ænes igjen, eller ville vi gå ned med mann og mus - eller i vårt tilfelle berre mus.... eller kanskje Aune Sand ville ha kalla det blåbærmus??? Eh, ja... no padla eg visst i heilt feil retning.... Og det virka det som om eg gjorde på veg tilbake til Ænes og. Medan Jorunn klarte å halda stødig kurs mot Saga, måtte eg jobba hardt med å ikkje enda opp på Løvfall - sjølv om bylgjene gjekk mot Mauranger....Det var ikkje så veldig skummelt å padla i slike bylgjer, men eg måtte konsentrera meg og fylgja med på om det kom nokre ekstra store slik at eg slapp kveppa og enda opp ned i sjøen. Men det gjekk fint og vi nærma oss stadig land på Ænes. Bylgjene tok seg faktisk enda meir opp i det vi nærma oss land og eit par ganger kom det nokre skikkelege surfebylgjer som løfta heile kajakken og sendte meg avgårde. Det var berre artig - hadde eg havna i sjøen her var det ikkje lengre inn til land enn at eg kunne ha symt inn med kajakken på slep :-) I fylgje Jorunn såg ho ikkje igjen kajakken min bakom bylgjene eit par gonger ho kikka bort på meg.
Jorunn fekk forresten opp dampen skikkeleg på slutten og eg trur ikkje ho brydde seg om bylgjene i det heile tatt. Ho hadde nemleg fått ei aning om at ho hadde gløymt å putta pengar på parkometeret ved Saga.....
....og no dreiv eit Oddafirma på å taua vekk bilen hennar!!!
Jorunn formeleg spratt utav kajakken og prøvde alt ho kunne å få stoppa karane..
Neida, det var nok ikkje heilt slik det var, men det hadde vore artigare enn at Jorunn fekk motorstopp i den augneblinken ho parkerte bilen på Ænes. Alt av varselslampar slo seg på i det ho svinga av hovudvegen + vindausviskarane (eg lurte litt på akkurat dei viskarane der ho ankom i strålande sol). Så bilberginga hadde ho sjølv ringt etter, men det var no litt flaks at dei var der akkurat då vi returnerte frå turen vår. Må leggja til at bilbergaren tok eit blikk på Priusen og konstanterte: "Men den der har du vel aldri hatt noko problem med!" Og det kunne eg bekrefta :-)
Vi prøvde, men fekk ikkje heilt til å festa kajakken til Jorunn ved sida av min på Priusen, så ho fekk leggja den i frå seg på Ænes. På den måten kom Jorunn heim i dag utan både bil og båt!
Vi hadde ein kjempeflott padletur til Sild i dag (om enn ikkje på speilblank fjord) - her skal vi heilt sikkert padla fleire ganger!!!
At fjorden igjen låg roleg når vi køyrte på ut vil vi ikkje snakka noko om ;-)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar
Du må gjerne skriva ein kommentar her, om du vil :-)